Στο τελευταίο επεισόδιο της βουλγαρικής πολιτικής σκηνής σημαντικοί πολιτικοί παράγοντες μετά τη διετή παράσταση της «καλής γειτονίας» συγκρότησαν συμβουλευτικό συμβούλιο για τη Μακεδονία, με το οποίο υφαίνουν το παραμύθι θέτοντας νέα εμπόδια ιστορικού αναθεωρητισμού για τη Μακεδονία στον δρόμο προς την ΕΕ. Οι ειδικοί στις σχέσεις Μακεδονίας-Βουλγαρίας αξιολογούν τις σχέσεις καλής γειτονίας ως επιβληθείσα “καλή γειτονία υπό την πίεση της ΕΕ”. Και ήταν θέμα χρόνου να καταστούν επίκαιροι οι γνωστοί αταβισμοί όσον αφορά το μακεδονικό ζήτημα, οι οποίοι έχουν αποσυρθεί για περισσότερο από έναν αιώνα από τις εθνικές στρατηγικές τόσο της Βουλγαρίας όσο και των άλλων Βαλκανικών γειτόνων. Το περίεργο φαινόμενο τέτοιων εθνικών στρατηγικών γειτονίας σε σχέση με τη Μακεδονία είναι ότι εξακολουθούν να εφαρμόζονται και εφαρμόζονται μόνιμα, διαρκώς και επίμονα, παρά τις πολιτειακές αλλαγές, τον εκδημοκρατισμό και τη φιλελευθεροποίηση των κοινωνιών, τις κυβερνητικές αλλαγές στα γειτονικά κράτη και ακόμη και τις αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο. Ορισμένες από τις εθνικές στρατηγικές των γειτόνων για τη Μακεδονία και το μακεδονικό ζήτημα έχουν καταχωρηθεί επίσης σε επίσημα έγγραφα των εθνικών τους ακαδημιών επιστημών και τεχνών, και μερικές μοιάζουν με εικονικές φιλοδοξίες, αλλά σίγουρα εφαρμόζονται – άλλες φορές με θολό τρόπο, αλλά συχνά ανοιχτά και δυναμικά.
