Η μετεκλογική περίοδος στην οποία βρίσκεται η Μακεδονία εδώ και δύο εβδομάδες αφήνει ανοιχτό χώρο στα κόμματα να «εκδηλώσουν δημόσια» τις φιλοδοξίες και τα επιχειρήματά τους για συμμετοχή στην επόμενη κυβέρνηση. Ένας τέτοιος χώρος είναι ακόμη πιο ανοιχτός λαμβάνοντας υπόψη τα «στενά» αποτελέσματα των εκλογών (η μικρή διαφορά στον αριθμό των κερδισμένων εδρών) στα κόμματα του μακεδονικού μπλοκ, αλλά και στα κόμματα του αλβανικού μπλοκ. Στο συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο το DUI κοινοποίησε τη λεγόμενη Αλβανική πλατφόρμα για κοινή δράση των αλβανικών κομμάτων στη χώρα. Στην πραγματικότητα, αυτά είναι οι λεγόμενοι πέντε πυλώνες που το DUI προσπαθεί να επιβάλει σε άλλες αλβανικές πολιτικές οντότητες, για μία, υποτίθεται, πιο αποτελεσματική εκπροσώπηση των αλβανικών ψήφων και συμφερόντων στη Μακεδονία. Αυτή η πλατφόρμα κρίθηκε απαράδεκτη από άλλα κόμματα του αλβανικού μπλοκ, αλλά είναι ενδεικτικό ότι στην μακεδονική κοινωνία συνεχίζονται οι προσπάθειες για δημιουργία πολιτικών πλατφορμών σε εθνική βάση, ειδικά μετά τις εκλογές, όταν πρόκειται να σχηματιστεί κυβέρνηση. Μετά την πλατφόρμα των Τιράνων του 2017 (την ύπαρξη της οποίας δεν παραδέχεται κανένας από τους συμμετέχοντες) και μετά από αυτήν τη νέα αλβανική πλατφόρμα, τίθεται το ερώτημα εάν αυτό το «φαινόμενο εκλογικής πλατφόρμας» στη Μακεδονία είναι καθόλου παραγωγικό για τη χώρα, για τις διεθνοτικές σχέσεις, για την πρόοδο της Δημοκρατία. Σε ποιο βαθμό αυτά τα εθνοκεντρικά μοντέλα φέρνουν πρόοδο και ωθούν προς τα εμπρός ή ωθούν συνεχώς το κράτος προς τα πίσω και προς τα κάτω με κάθε τρόπο. Ο καθηγητής φιλοσοφίας και πρώην βουλευτής Φερίντ Μούχιτς δήλωσε: «Η λεγόμενη αλβανική πλατφόρμα, που πρότεινε το DUI, είναι μια άλλη προσπάθεια να ανακτήσει την επιρροή του στον αλβανικό πολιτικό παράγοντα, τον οποίο είχε ως μονοπώλιο τα τελευταία 18 χρόνια. Όταν ζητείται ενότητα, προφανώς δεν αισθάνονται αρκετά ισχυροί για να επιβληθούν ως ο μόνος νόμιμος εκπρόσωπος των Αλβανών ψηφοφόρων με την προϋπόθεση να συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Η πλατφόρμα είναι απλώς μια προσπάθεια υπό τη σημαία του κόμματός τους να εκδηλώσουν κάποιο είδος ενότητας για να εκπροσωπήσουν τα αλβανικά συμφέροντα, δηλαδή το DUI να γίνει ο ηγεμόνας και πάλι στο αλβανικό πολιτικό μπλοκ. Δεν ανησυχούν καθόλου ότι θα πολώσουν την κοινωνία ή ίσως να προκαλέσουν αντίδραση στην Μακεδονική κοινή γνώμη. Ανεξάρτητα από το πόσο αναχρονιστική είναι και κατά πόσο ακονίζει τη λεπίδα του εθνικισμού, μια τέτοια στρατηγική αυτοανακήρυξης σε ηγεμόνα των αλβανικών συμφερόντων στη Μακεδονία, νομίζω ότι αυτή τη φορά δεν θα περάσει, ούτε κι από τα άλλα κόμματα στο αλβανικό μπλοκ, ούτε ως τελεσίγραφο για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση»,. Ακόμα κι αν πρόκειται για μια μετεκλογική τακτική για την απόκτηση μίας καλύτερης θέσης στην κυβέρνηση Ακόμα κι αν πρόκειται για μια μετεκλογική τακτική για την απόκτηση μίας καλύτερης θέσης στην κυβέρνηση, η επιμονή σε πλατφόρμες μόνο για τα αλβανικά συμφέροντα, αγνοώντας την πλειοψηφία και τις άλλες μειονότητες στην Μακεδονία, πάντα διατρέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει εθνοτικές εντάσεις, τουλάχιστον προκαλώντας την αντίδραση της κοινής γνώμης ότι τέτοιες εκδηλώσεις μεταξύ των Αλβανών έχουν την ανοχή του διεθνούς παράγοντα, ενώ ακόμη και η ιδέα της μακεδονικής εθνικής ενότητας χαρακτηρίζεται ρητά ως κυριαρχία της πλειοψηφίας» Η καθηγήτρια Σόλζα Γκρτσέβα, επικεφαλής της Φωνής για τη Μακεδονία, τονίζει: «Μετά τις εκλογές, ο εθνικισμός του DUI γίνεται πιο ορατός και έντονος, αλλά φαίνεται ότι αυτή τη φορά θα παραμείνει κενή ρητορική. Τα αλβανικά κόμματα επιτυγχάνουν τις ατζέντες τους μόνο εάν έχουν την υποστήριξη διεθνών παραγόντων και αυτή τη φορά φαίνεται ότι οι ξένοι δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε ενδοεθνοτικές αντιπαλότητες μεταξύ αλβανικών κομμάτων για τη συμμετοχή τους στην εξουσία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η αλβανική ατζέντα δεν προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Αν όχι σήμερα με την πλατφόρμα, αύριο με τη συγκρότηση της Βουλής η κυριαρχία των Αλβανών βουλευτών θα γίνει πραγματική όταν ψηφιστούν οι συστημικοί νόμοι. Τώρα η πλατφόρμα είναι απλώς μια μορφή πολιτικού εκβιασμού, αλλά ο πραγματικός κίνδυνος της αλβανικής ατζέντας βρίσκεται στο Κοινοβούλιο. Αυτό που ανταγωνίζεται τους Μακεδόνες και άλλες μειονότητες σχετικά με την ιδέα ενός Αλβανού Πρωθυπουργού δεν είναι καθόλου η εθνικότητα του πιθανού Πρωθυπουργού, αλλά ότι πίσω από αυτό βρίσκεται η εφαρμογή αποκλειστικά της αλβανικής ατζέντας, αγνοώντας εντελώς τα μακεδονικά συμφέροντα. Επιπλέον, απογοητευτικό για τα μακεδονικά συμφέροντα είναι ότι η ίδια η παρατήρηση σχετικά με την ύπαρξη και την εφαρμογή της αλβανικής ατζέντας χαρακτηρίζεται ως εθνικισμός». Ο καθηγητής φιλοσοφίας Λιούμπομιρ Τσουτσουλόφσκι δήλωσε: «Σε όλη αυτή την κατάσταση που δημιουργήθηκε από το αφήγημα της λεγόμενης αλβανικής πλατφόρμας και προεκλογικά για έναν Αλβανό πρωθυπουργό, είναι ενδεικτικό ότι επιμένουν να διατηρήσουν όχι μόνο τη Συμφωνία της Αχρίδας αλλά και τη διατήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών και της Συμφωνίας Καλής Γειτονίας με τη Βουλγαρία, ως προϋπόθεση για συνασπισμό με το DUI. Θα ήταν ειλικρινές και έντιμο για τους εκπροσώπους ορισμένων αλβανικών κομμάτων στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως για παράδειγμα η Τέουτα Αρίφι ή ο Μπουγιάρ Οσμάνι, να εξηγήσουν γιατί είναι τόσο σημαντική γι’ αυτούς η «συμφωνία» με τη Βουλγαρία για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης, δεδομένου ότι απαιτεί αναθεώρηση της μακεδονικής ιστορίας, καθώς και του μακεδονικού λαού. Θα ήταν επίσης καλό να πουν, διότι αυτή η «συμφωνία» δεν επηρεάζει καθόλου τους Αλβανούς. Δεν ζητά και δεν απαιτεί τίποτα από αυτούς, ούτε τους υπόσχεται τίποτα. Και, το πιο σημαντικό, θα ήταν δίκαιο να το πούμε, γιατί μόνο τότε θα γνωρίζει ο μακεδονικός λαός γιατί και υπό ποιες συνθήκες ένα μακεδονικό κόμμα θα σχημάτιζε συνασπισμό με το DUI για τη δημιουργία μιας νέας κυβέρνησης. Ελπίζω ότι υπάρχει ακόμα εντιμότητα και ειλικρίνεια στη Μακεδονία. Ένας τέτοιος προστατευτικός ρόλος του DUI στις συμφωνίες είναι μια «επένδυση» σε μια πιθανή μελλοντική ομοσπονδοποίηση της Μακεδονίας και πιθανή απόσχιση. Είναι ενδεικτικό ότι το DUI διαμορφώνει τέτοιες απόψεις όταν επίκεινται συνομιλίες για την επίλυση του ζητήματος του Κοσσυφοπεδίου μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας και υφίσταται πιθανότητα ανταλλαγής εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου. Με την προοπτική αυτής της πιθανότητας, δημιουργείται μια νέα γεωστρατηγική γραμμή συμφερόντων για τη διασύνδεση της Μαύρης Θάλασσας και της Αδριατικής Θάλασσας, αντί της διασύνδεσης της κοιλάδας του Μοράβα με αυτήν του Βαρδάρη που ισχύει τώρα».
